احادیث و روایات از امام هادی (ع)
امام هادی(علیه السلام) میفرمایند:
از نشانههای غرور نسبت به خدا آن است که بنده، استمرار و اصرار بر گناه داشته باشد و در همان حال، آرزومند بخشایش الهی باشد.
(حیاهالامامعلیالهادی(ع)/164)
احادیث و روایات از امام هادی (ع)
امام هادی(علیه السلام) میفرمایند:
از نشانههای غرور نسبت به خدا آن است که بنده، استمرار و اصرار بر گناه داشته باشد و در همان حال، آرزومند بخشایش الهی باشد.
(حیاهالامامعلیالهادی(ع)/164)
امام هادی(علیه السلام) میفرمایند:
علمای پیروان ما که به دوستداران و پیروان ناتوان ما رسیدگی کنند، روز قیامت در حالی وارد می شوند که از تاجهای آنها نورافشانی میشود.
(بحارالانوار/2/7)
امام هادی(علیه السلام) میفرمایند:
بی نیازی، کاستن از آرزوها و خشنودی به مقدار کفایت است.
(بحارالانوار/75/366)
امام هادی(علیه السلام) میفرمایند:
متواضعترین مردم، بردبارترین و گشادهروترین و پناهدهترین آنهاست.
(بحارالانوار/75/366)
امام هادی(علیه السلام) میفرمایند:
آفریدگارم! در برابرت خاکساریم و سرافکنده و فروتن.
(بحارالانوار/75/368)
امام هادی(علیه السلام) میفرمایند:
مصیبت برای بردبار یکی و برای نابردبار دوتاست.
(بحارالانوار/75/370)
امام هادی(علیه السلام) میفرمایند:
نادان، در بند زبان خویش است.
(بحارالانوار/75/370)
امام هادی(علیه السلام) میفرمایند:
هرکه از خدا پروا کند، از او پروا کنند. و هر که از خدا اطاعت کند، اطاعتش کنند.
(بحارالانوار/78/366)
امام هادی(علیه السلام) میفرمایند:
دنیا بازاریست که مردمانی در آن سود می برند و گروهی زیان میبینند.
(بحارالانوار/75/366)
امام هادی(علیه السلام) میفرمایند:
اگر کسی برای تو دوستی و نظرش را به تمامه گذاشت (دوستانه تو را راهنمایی کرد) تو نیز با اطاعت، او را یاری نما.
(بحارالانوار/75/365)
امام هادی(علیه السلام) میفرمایند:
شاید ستمگر بردبار، روزی به خاطر بردباریاش بخشیده شود و چه بسا صاحب حق نادان، نور حق خود را به نادانی خاموش کند.
(بحارالانوار/75/365)
امام هادی(علیه السلام) میفرمایند:
شبزندهداری، خواب را لذیذتر میکند و گرسنگی بر حلاوت طعام میافزاید.
(بحارالانوار/75/369)
امام هادی(علیه السلام) میفرمایند:
از حسد بپرهیز، زیرا حسد بدترین و زشتترین خلق است.
(مستدرکالوسائل/12/23)
امام هادی(علیه السلام) میفرمایند:
از حسد بپرهیز زیرا در تو اثر بد میگذارد و در دشمنت هم تاثیری ندارد.
(مستدرکالوسائل/12/20)
امام هادی(علیه السلام) میفرمایند:
طمع، سرشتی ناپسند است.
(بحارالانوار/69/199)
امام هادی(علیه السلام) میفرمایند:
خودپسندی بازدارندهی از طلب علم و فراخوانندهی به سوی پستی و نادانی است.
(بحارالانوار/72/199)
امام هادی(علیه السلام) میفرمایند:
همانا استاد و شاگرد هر دو در رشد و ترقی شریکاند.
(بحارالانوار/75/366)
امام هادی(علیه السلام) میفرمایند:
تقدیرها، آنچه را که به ذهنت خطور نمیکرده به تو نشان میدهد.
(بحارالانوار/75/369)
امام هادی(علیه السلام) میفرمایند:
بهیاد آور هنگامی را که در برابر خانوادهات در بستر مرگ افتادهای در حالیکه نه طبیبی مرگ را میتواند از تو بازدارد و نه دوستی میتواند برایت سودمند باشد.
(بحارالانوار/75/370)
امام هادی(علیه السلام) میفرمایند:
کلام حکیمانه در خوی فاسد اثر نمیگذارد.
(بحارالانوار/75/370)
امام هادی(علیه السلام) میفرمایند:
ستیزهجویی و جدال لفظی، دوستی دیرین را تباه میسازد.
(بحارالانوار/78/370)
امام هادی(علیه السلام) میفرمایند:
هرگاه خداوند خیر بندهای را بخواهد هنگامی که به او تذکر داده میشود، میپذیرد.
(مستدرکالوسائل/8/329)
امام هادی(علیه السلام) میفرمایند:
سرزنش و تندیکردن، کلید دشواریهای سنگین است.
(بحارالانوار/75/369)