ارد بزرگ: گاهی تنها راه درمان روانهای پریشان ، فراموشی است.
ارد بزرگ: پرتگاه می تواند به وجدآورنده روان و یا کشنده جسم باشد .
ارد بزرگ: با گفتن واژه هایی همانند نمی توانم ! و یا نمی شود ! هر روز پس تر می روید .
ارد بزرگ: نخستین کسی که در برابرش باید کُرنش کنی خویشتن خویش است .
ارد بزرگ: آنکه باژ می گیرد زندگیش بسیار کوتاه است .
ارد بزرگ: اگر باژ دادی ایمین مباش ! که این درد را درمانی دگر است.
ارد بزرگ: اگر هنجار ها و کارآگان سست باشند همان بهتر که باژ را بدهی .
ارد بزرگ: هیچ هنجاری نمی تواند فراتر از جان بی گناهی باشد چه باژ باشد و چه غیر آن .
ارد بزرگ: فرمانروایان همواره سه کار مهم در برابر مردم دارند . نخست : امنیت ، دوم : آزادی و سوم : نان .
ارد بزرگ: بازده ساختار بیمار ، درد و سیاهی ست .
ارد بزرگ: در هستی جنبش حشرات هم چهار چوبی دارد .
ارد بزرگ: تا ساختارها سامان نیابد رشدی هویدا نمی گردد .
ارد بزرگ: قانون اساسی هر کشور نمای ساختار آن سرزمین است و ناراستی آن ، سستی و پلشدی در پی دارد .
ارد بزرگ: ساختاری که با سرشت آدمی سازگار نباشد توان پایداری ندارد .
ارد بزرگ: نیرومندترین ساختارها ، نرم ترین آنهاست ، ساختارهای خشک و سخت خیلی زود نابود می گردند .
ارد بزرگ: نگاهداری ساختارهای بیمار از نادانی است باهوش کسیست که ناراستی ها را از خویش دور کند و تن به راستی دهد .
ارد بزرگ: نکات سخت هم اساسی ساده دارند .
ارد بزرگ: به کوهستان می نگرم ، درونم سرشار از نیرو می شود کوهها سر فرود می آورند ، و می گویند : باز ما را درخواهی نورد .
ارد بزرگ: کوهستانها و دره های بی انتها در درون آدمها می بینم .
ارد بزرگ: گام نهادن بر نوک کوه وجود ، بسیار سخت تر از هر کار دیگریست .
ارد بزرگ: کوهستان ها هم رامشگاه آزادگان و بی پروایان است و نهیب ماندگاران تاریخ .
ارد بزرگ: گل های زیبایی که در سرزمین ایران می بینید بوی خوش فرزندانی را می دهند که عاشقانه برای رهایی و سرفرازی نام ایران فدا شدند .
ارد بزرگ: خردمندان تاریخ همچون رشته کوههای سترگ ، دشتهای آدمیان را نگاهبانی می کنند .
ارد بزرگ: کوهستان را بنگر ، به تو می گوید نوک بلند و خیره ساز آن ، از پس دامنه ایی گسترده ، آسمان را به زانو درآورده است .
ارد بزرگ: پشیمانی، اولین گام برای پوزش است.
ارد بزرگ: درحالی که مردم برای اشتباه ناکرده هم باید پوزش بخواهند ! سیاستمداران پر اشتباه خود را عاری از هر گونه ایراد می دانند و برای همین هیچ گاه پوزش نمی خواهند .
ارد بزرگ: آنکه پوزش نمی داند چیست! مناسب دوستی نیست .
ارد بزرگ: از پس پشیمانی می توان راههای تازه ایی را برای نجات یافت .
ارد بزرگ: پشیمانی که ما را به راه راست نکشاند ، هیچ ارزشی ندارد .
ارد بزرگ: تنها پشیمانی را باید بخشید که بر اشتباه خود آگاه شده و آن را بر زبان جاری می سازد .
ارد بزرگ: بزرگداشت ، بخشش بی ریای مهر است مهری که با آن می توان بوی بهار را همیشه همراه داشت .
ارد بزرگ: بزرگداشت توان نیروهای جوان را نیز دو چندان می کند .
ارد بزرگ: امیدوار مباش دیگران همراهیت کنند ، تنها به درمان دردهای روزگار خویش بیاندیش .
ارد بزرگ: پیامد دانایی ، پذیرفتن بار ساماندهی دیگران است .
ارد بزرگ: استخوان بندی شهرها در دیوار است و بزرگداشت .
ارد بزرگ: بزرگداشت آدمیان ، رشد فرهنگ را در پی دارد .
ارد بزرگ: نامداری بی نیک نامی ، به پشیزی نمی ارزد .
ارد بزرگ: نامداران ابتدا از نام خویش گذشته اند .
جملات زیبای بزرگان، نصایح بزرگان،
ارد بزرگ: بخشنده از دست نمی دهد او همواره در حال بدست آوردن است .
ارد بزرگ: بخشندگی ، داشته است نه تباه شده .
ارد بزرگ: نوروز ایرانیان ، فرخنده جشن زمین و آدمیان است و چه روزی زیباتر از این ؟
ارد بزرگ: اگر آدمیان می دانستند بخشندگی چه داشته بزرگیست هیچ گاه از آن دوری نمی گزیدند .
ارد بزرگ: بخشندگان فرمانروایان بی تاج و تخت میانه مردمند .
ارد بزرگ: مردم همواره گوش به ندای بخشندگان دارند .
ارد بزرگ: برای رسیدن به بلندای بخشندگی باید از آز وجود خویش بگذری .
ارد بزرگ: اگر پی به شکوه و گستره خرد خویش ببریم هیچ گاه به گردن کشی روی نمی آوریم .
ارد بزرگ: گردن کشی آدمیان ، ریشه در ریزی و خردی میدان اندیشه آنان دارد .
ارد بزرگ: چه بسیار گردن کشانی که به آنی دچار زبونی شدند .
ارد بزرگ: گردن فرازان به خرد روی آوردند و گردن کشان به نابخردی .
ارد بزرگ: گردن کشان خیلی زود برده آدمهای بد کردار می گردند .
ارد بزرگ: آنانکه از رسیدن به ریشه ها هراس دارند ، در روزمرگی دست و پا می زنند .
ارد بزرگ: پرداختن به ریشه ها ، کار ریش سفیدان و اهل دانش است .
ارد بزرگ: مردم به دنبال گزارش روزانه فرمانروایان نیستند! آنان دگرگونی و بهروزی زندگی خویش را خواستارند !! .
ارد بزرگ: ریشه آدم های سست بنیاد همانند درختان ریشه در مرداب ، لرزان است .
ارد بزرگ: وارون بر رشد و شکوه دانش آدمی ، ریشه ادب و منش آدمها ، از دوران دیرین تا کنون بسیار اندک دگرگون شده است . ادب تازیان ، مردم افرنگ و یا خاور نشینان کمترین دگرگونی را در خود داشته است . آنچه دگرگون شده دانش و خرد است . اما ریشه همان دردهای دیرین خویش را بر پشت دارد .
ارد بزرگ: آدمها میوه های درختانی هستند که ریشه ای از دیرینه دارند .
ارد بزرگ: کلید رازهای بزرگ ، در ژرفای کمی نیست .
ارد بزرگ: هر چه بلند پروازتر باشیم به رازهای کمتری بر می خوریم .
ارد بزرگ: انتخابات نیاز به هنجاری خردمندانه دارد خردی که باور همه نخبگان آزاد اندیش کشور باشد .
ارد بزرگ: فرمانروای شایسته اسیر کاخ ها نمی شود نگاه او بر مرزهای کشور است .
ارد بزرگ: سربازان تنها نگاهبان مردم امروز کشور خویش نیستند آنها دستاوردهای پیشینیان و سرمایه آیندگان را نیز پاس می دارند .
ارد بزرگ: فروتنی ما را خواستنی می کند و دوست داشتنی .
ارد بزرگ: آدمهای کوچک ، رازهایشان هم کوچک است .
ارد بزرگ: با آدمهایی که همیشه از شما می خواهند حرفاهایشان را به این و آن نگویید کمتر گفتگو کنید .
ارد بزرگ: هر حرفی راز نیست ، اگر سخنی را راز می دانید آن را به کسی نگویید و اگر گفتید دیگر نگویید این را به کسی نگو ! چرا که خود شما توان نگهداری آن را نداشته اید چه برسد به شنونده سخن شما .
ارد بزرگ: همسران ، اگر رازهای زندگی خویش را بیرون نبرند خیلی کمتر به غم جدایی گرفتار آیند .
ارد بزرگ: رایزنی نباید سودی روشنی در راهی که نشان می دهد داشته باشد .
ارد بزرگ: رایزنی که دوستان فراوان دارد تکیه گاه مناسبی نیست او گرفتار است و اندیشه اش آزاد نیست .
ارد بزرگ: رایزنی که کار ، اجرایی می کند ، قابل اعتماد نیست .
ارد بزرگ: سکوی پرش و گزینش بهتر می تواند در هر گاه و جایی یافت شود ، مهم آنست که تا آن زمان ، پاکی و شادابی خویش را نگاه داریم .
ارد بزرگ: گزینش می تواند درست و یا نادرست باشد ، گزینش گری یک هنر است . بهره بردن از تجربه های دیگران می تواند به گزینش راه درست کمک کند .
ارد بزرگ: پرسشگری حس کودکانه ایی است که تا پایان زندگی باید همراهش داشت .
ارد بزرگ: اهل خرد ، پیشتاز روزگار خویش اند .
ارد بزرگ: آدم خردمند ، تار و پودهای اصلی زندگی را می یابد .
ارد بزرگ: شب زندگی برای خردمند ، همچون روز روشن است .
ارد بزرگ: سخن های پست ، آدمهای حقیر را جذب و خردمندان را فراری می دهد .
ارد بزرگ: بازده خرد برای اهل معنا ، کلام سکرآور است .
ارد بزرگ: هر آنکه خردمندتر است اهریمن بیشتر به او حمله می کند . در میدان جنگ و آورد او هزاران فتنه و افسون کشته شده را خواهی دید .
ارد بزرگ: دانش امروز فر بسیاری در پی داشته ، اما نیروی جاری سازی آرامش به روان ما را ندارد . امنیت را بزرگان خردمند به ما می بخشند .
ارد بزرگ: خواست ادب آن نیست که هر چه ما می خواهیم دیگران بگویند ، ادب آنست که ببینیم آیا کسان دیگر در جایگاه خویشند ؟ و حال ما در کجاییم ؟
ارد بزرگ: برای آنکه کسی را با ادب بنامیم و یا وارون براین ، باید کمی درنگ کرد و زمان را به کمک گرفت .
ارد بزرگ: مردم آدمهای بردبار را با ادب می دانند حال آنکه بردباری سنجشی درست نیست ! باید ادب آدمها را در آزمون ها سنجید و نه در سکوتها ...
ارد بزرگ: ادب خویش را هیچ گاه فرو مگذار ، با وجود آنکه مورد ریشخند باشی !
ارد بزرگ: به هنگام نکوهش هنگامه باران ، به بهره اش نیز بیاندیش .
ارد بزرگ: بارش باران تپش زندگی و مهربانی است .
ارد بزرگ: فرمانروای شایسته ارزش سربازان را کمتر از خود نمی داند .
ارد بزرگ: خردمندان همچون باران بر اندیشه های تشنه می بارند و دگرگونی های آینده را موجب می گردند .
ارد بزرگ: نم نم باران ، سبب بیداری خاک گشته و آن را شکوفا می کند ، خرد هم ناگهان پدید نمی آید زمانی بس دراز می خواهد و روانی تشنه باران .
ارد بزرگ: بارش باران از پستان گیتی ، فرزندان را در دل خاک جانی می دهد و زندگی را هویدا می کند و چه نیک مردان و زنانی که می بارند برای شکوفا شدن بستر آیندگان .
ارد بزرگ: باران مهر آسمان است نه بغض آن ، همانند آدمیان مهرورزی که می بارند و کینه توزانی که خشک و بی نشانند .
ارد بزرگ: روزهای سخت بهایی ست که باید برای سرفرازی پرداخت .
ارد بزرگ: خارهای کوچک زخم به جان نمی زنند ، بلکه با او می آمیزد برای روزهای سختر .
ارد بزرگ: آسیب دیده همیشه درهای رویاهایش کوچک و کوچکتر می شود ، مگر با امید که شرایط ما را دگرگون می سازد .
ارد بزرگ: مردان پیشآهنگ ، راه را با داشته های میهنی خویش باز می کنند و نه کمک اجنبی .
ارد بزرگ: آزادگان تهی دستی را ننگ می دانند و نه تهی دستان را .
ارد بزرگ: با بدیهای دیگران دل خویش را به سیاهی نیالاییم ، همواره ساز سادگیمان کوک باشد و نگاهمان امیدوار.
ارد بزرگ: آنکه درست سخن نمی گوید داناترین هم که باشد همگان بی سوادش می پندارند .
ارد بزرگ: همیشه آن که با شما هم آوا می شود و سخن شما را بازگو می کند نمی تواند هم اندیش شما نیز باشد .
ارد بزرگ: جنگ با روزهای سخت است که ما را پولادین می سازد .
ارد بزرگ: برآزندگان و ترس از نیستی؟! آرمان آنها نیستی برای هستی میهن است.
ارد بزرگ: آنگاه که آزادی فدای میهن پرستی می شود و وارون بر این میهن پرستی فدای چیزهای دیگر ، کشور رو به پلشدی می گرایید و درد .
ارد بزرگ: آنکه مدام از کمبودها و ناراستی های زندگی خویش سخن می گوید دوست خوبی برای تو نخواهد بود .
ارد بزرگ: می گویند رسیدن به آرامش هدف است باید گفت آرامش تختگاه نوک کوه است آیا کوهنورد همیشه بر آن خواهد ماند ؟ بیشتر زمان زندگی او در کوهپایه و دامنه می گذرد به
امید رسیدن به آرامشی اندک و دوباره نهیب دل و دلدادگی به فرازی دیگر .
ارد بزرگ: بزرگترین اشتباه و چاله زندگی یک زیاده خواه ، در آنست که پیش از کسب آمادگی لازم پشت میز مدیریت بنشیند .
ارد بزرگ: جریان های آلوده به مرداب خواهند رسید سخن گفتن از آنها، زندگیمان را تباه می سازد .
ارد بزرگ: میهن پرستی و آزادیخواهی کلید درمان بسیاری از ناراستی هاست .
ارد بزرگ: از سفر کرده ، ارزش سرزمین مادری را بپرس .
ارد بزرگ: ایرانیان نیک نامی و پاکی تبار گذشتگان خویش را در شاهنانه فردوسی می بینند و در هر دودمانی که باشند برآن راه خواهند بود .
ارد بزرگ: کورش نماد فرمانروایان نیک اندیش است و نام او می ماند ، چرا که از راستی و کمک به آدمیان روی برنگرداند ارد بزرگ: نادر شاه افشار توانست از خراب آبادی که دشمنان برایمان ساخته بودند کشوری باشکوه بسازد نام او همیشه برای ایرانیان آشنا و دوست داشتنی خواهد بود .
ارد بزرگ: جوانان ! زندگی خردمندانه می خواهند ، کهنسالان باید آگاهی بخش اندیشه های آنان باشند نه بازیگران زندگی آنان .
ارد بزرگ: پیران آزاده آنانیند که از آموزش دودمان امروز کوتاهی نمی کنند و هر آنچه در اندیشه دارند را هدیه می کنند .
ارد بزرگ: پیران اندیشمند به ریشه ها می پردازند نه به شاخه ها .
ارد بزرگ: پیران جهان دیده برای گفتگو با جوانان مانع تراشی نمی کنند .
ارد بزرگ: برای نابودی دشمن اندیشه خود ، بیاموز و پژوهش کن ! و برای گریز از دشمن مال و زندگیت به هنجارهای قانونی پناه ببر و دوری پیشه کن .
ارد بزرگ: اگر می خواهی کسی را بزرگ کنی ، پیوسته از او به دشمنی یاد کن .
ارد بزرگ: دشمنی به آدمی این زمان را می دهد که تواناییهای خویش را باز شناسد .
ارد بزرگ: دشمن ! دشمن است ، فریب زبان چرب دشمن را مخور .
ارد بزرگ: تندرستی پاداش نیک زیستی ست .
ارد بزرگ: تندرستی پرشگاه روان بیدار است برای گشودن دروازه های پیروزی . ارد برگ
ارد بزرگ: اندوخته ای با ارزشتر از تندرستی ، نمی شناسم .
ارد بزرگ: آدم با ادب دروازه دلها را همیشه گشوده می بیند .
ارد بزرگ: ادب با پول ، دانش و آموزش بدست نمی آید ادب دارای ریشه است ریشه ایی به بلندای تاریخ .
ارد بزرگ: دانه ادب در درون ما همانند گیاهی رشد می کند روشن بینی ، آب رشد آن است و خورشید ، دوستان و همدلان .
ارد بزرگ: سرایش یک بیت درست از زندگی ، نیاز به سفری ، هفتاد ساله دارد .
ارد بزرگ: آدمیانی مانند گل های لاله ، زندگی کوتاه در هستی و نقشی ماندگار در اندیشه ما دارند .
ارد بزرگ: آدمی با کینه ، زندگی را بر دوستان نیز تنگ می کند .
ارد بزرگ: این سخن پذیرفته نیست که : “پیکر بزرگترین زندان روان آدمی است” باید گفت پیکر بهترین دوست و همدم زندگی این جهانی روان است چرا که همیشه بدون کوچکترین بهانه
ای بدنبال خواسته های او می دود . این که گفته شود روان در بند بدن است و باید زودتر آزاد شود تا به دیدار دلدار بشتابد ، اشتباه است چون هم او بدن را به روان هدیه نموده است کسی
که دلدار می خواهد باید به خواست او تن دهد .
ارد بزرگ: در پایان کوچه بن بست زندگی ، بارها و بارها ابله هان را دیدار خواهی کرد .
ارد بزرگ: شناخت ما از درون خویش آن اندازه هست که بتوانیم انتخابی درست در بدترین زمانها داشته باشیم باید به نتیجه گیری خود احترام بگذاریم .
جملات زیبا، نظریات بزرگان- پند های زندگی،
ارد بزرگ: انتخابات آزاد ، دشمن هیچ یک از باورهای توده مردم نیست .
ارد بزرگ: انتخابات درست و سازنده ، ناجی کشور و نادیده گرفتن آن ، پگاه رستاخیزی هولناک است .
ارد بزرگ: انتخابات پرشگاه سیاسیون برای رسیدن به دستگاه دیوانی نیست اینجا خواست توده آدمیان برای درمان ناراستی هاست .
ارد بزرگ: کوچک کنندگان دایره انتخابات ، با بن و ریشه آن دشمن اند .
ارد بزرگ: آدمیانی که انتخابات نیک را بی ارزش می انگارند و آنانی که دانسته در بازی انتخابات نادرست رای می دهند هر دو به یک اندازه به سرزمین خویش پشت کرده اند .
ارد بزرگ: دودمانی که بزرگان و ریش سفیدانش خوار باشند ، به کالبد بی جانی ماند که خوراک جانوران دیگر شود .
ارد بزرگ: از آه و نفرین بزرگان و ریش سفیدان هر ایلی باید ترسید .
ارد بزرگ: گِره های که به هزار نامه دادگستری باز نمی شود ، به یک نگاه و یا ندای ریش سفیدی گشاده می گردد .
ارد بزرگ: اندیشه و سخن ریش سفیدان برآیند بردباری ، مردمداری و سرد و گرم چشیدگی روزگار است .
ارد بزرگ: ریش سفید داراترین به اندیشه است نه به دارایی و اندوخته .
ارد بزرگ: ریش سفیدان ، زنجیر ارتباط نسل ها هستند . و خاندان بدون ریش سفید ، گذشته ای کم رنگ دارد و آیین های به جای مانده ، به هزار گونه ، تفسیر می شود .
ارد بزرگ: آنانکه تیشه به ریشه بزرگان و ریش سفیدان می زنند خود و فرزندانشان را بی پناه خواهند ساخت .
ارد بزرگ: تبار بی ریش سفید ، همچون خانه بی سقف است .
ارد بزرگ: نخستین گام بهره کشان کشورها ، ابتدا نابودی بزرگان و ریش سفیدان است و سپس تاراج دارایی آنها .
ارد بزرگ: بزرگواری ، بی مهر و دوستی بدست نمی آید .
ارد بزرگ: راهی را که در زندگی برگزیده ایم می تواند برآیند بازخورد کنش دیگران ، با ما باشد . پرسش آن که :
آیا ماخویشتن خویشتنیم ؟
و آیا همواره باید پاسخگوی برخوردهای بد دیگران باشیم ؟
این پرسش ها را که پاسخ گفتیم ! آزادی در ما بارور می شود .
وپس از آن ، آرمانی بزرگ همچون عشق به میهن در چشمه وجودمان جاری می گردد .
ارد بزرگ: ابلهان در سرزمین های کوچک همواره سنگ کشورهای بزرگ را به سینه می زنند و هم میهنان خویش را تشویق به بخشش میهن و ناموس خود می کنند .
ارد بزرگ: آنهایی که از زادگاه خود می روند تا رشد کنند با سپری شدن روزگار می فهمند بزرگترین گنج زندگی را از دست داده اند و آن زادگاه و میهن است .
ارد بزرگ: صوفی مسلکان برای آنکه افکار اهریمنی خویش را گسترش دهند می گویند نیاز را باید از بین برد چون نیاز سبب دگرگونی می گردد و دگرگونی از دیدگاه آنان رنج آور است !
حال آنکه هدف آدمی از زیستن پیشرفت و درک زوایای پنهان دانش است . بجای گوشه نشینی و خرده گیری باید با ابزار دانش سبب رشد میهن شد و امنیت را برای خود و آیندگان بدست آورد .
ارد بزرگ: میهن پرستی ، همچون عشق فرزند است به مادر .
ارد بزرگ: میهن دوستی ، دسته و گروه نمی خواهد ! این خواستی است همه گیر ، که اگر جز این باشد باید در شگفت بود .
ارد بزرگ: آنکه به سرنوشت میهن و مردم سرزمین خویش بی انگیزه است ارزش یاد کردن ندارد .
ارد بزرگ: سرپرستانی که از ارزش سربازی می کاهند ، و پدر و مادرانی که ، پیشدار میهنداری فرزندان خویش می شوند ، به کشورشان پشت کرده اند .